Aslında mermer ve doğaltaş’a yabancı değiliz. 1993 yılında başladı yakınlığımız, bir gezi proğramında, doğada tanıdığımız ilk kayaç idi serpantin. Henüz yeni adım atmıştık Mühendisliğe, Maden Mühendisliğine. İleride ne olacağımızı da bilmeden, kendimizi feldspatların, kuvarsların, kalsitlerin, kömürlerin, koca koca kamyonların, drag line ların, dev flotasyon havuzlarının, içinde onlarca ton çelik olan bilyalı değirmenlerin içinde bulduk.

İyi ki Maden Mühendisi olmuşum. Hiçbir meslek dalında bu kadar çok makine, bu kadar büyük şantiye, bu kadar uzak mesafeler katedemezdik herhalde. Bazen yerin 600 metre altında Çayırha’da, bazen dev bakır cevherinin içinde hem de kamyonetle Çayelinde, bazen de vagonlarla soma da, yada İzmir metrosunda, 32 metre derinde Üçkuyularda..